Olst is ontstaan ter plaatse van een oversteek over de IJssel. Het vruchtbare achterland kende een hoofdzakelijk agrarisch gebruik. In de IJsselvallei zijn nog vele monumentale Havezaten, kastelen en buitens bewaard gebleven die getuigen van een rijk verleden. Uit archief materiaal is te zien dat de monumentale residenties met bijbehorende landgoederen, verbonden door veelal onverharde wegen, de structuur van het huidige dorp hebben bepaald.
Het stedenbouwkundig model gaat uit van drie solitaire volumes in een groene setting; een groot volume aan de oostzijde van de locatie (hoofdgebouw) een kleiner op de zuidoost hoek (koetshuis) en drie geschakelde stadswoningen op de noordoost hoek (stallen). Een oost-west as bindt de twee volumes. Dit model past in de dorpse morfologie en ontstaansgeschiedenis van solitaire volumes, laat een groene marge vrij rondom de gebouwen, houdt afstand en doorzicht voor de woningen aan de Marijkestraat en maakt front naar de K. van Limburg Stirumstraat. Het parkeren wordt tussen de volumes onder een groen bladerdak gemaakt. De volumes zijn alzijdig (hebben geen achterkanten) en reageren op de richtingen van de Wilhelminastraat door een overhoekse oriëntatie.
Als in de stedenbouwkundige opzet gerefereerd wordt naar de villa’s en buitens waarvan er in Olst zoveel voorkomen, moet dat ook in architectuur gebeuren. De villa’s in Olst zijn alle gebouwd in het architectonisch idioom van de tijd waarin ze zijn ontstaan. De volumes zijn symmetrisch en kennen een regelmatig patroon van gevelopeningen. Historiserende details (kroonlijsten, pilasters, roedeverdeling, e.d.) zijn vermeden om het gebouw dateerbaar te houden. De volumes zijn geleed door in- en uitspringende risalieten en bouwlagen, waardoor de schaal wordt verkleind en de gebouwen zich, ondanks het grotere volume, goed in de woonomgeving schikken. Ook door de toegepaste gevelmaterialen (bruine baksteen, wit gekeimde gevelvlakken) wordt verbinding gezocht met kleur en materiaal in de directe omgeving.